pleurer

pleurer, v.


1. vi.a. (verser des larmes) āgēotan tēaras (VF2) ♦ (ge)tē(a)rian/tēherian/tǣherian (Vf2) ♦ (ge)wēpan/(ge)wǣpan (VF7/Vf1) > a.m. weep, got. wōpjan (Vf1), v.n. œpa (Vf1), v.h.a. wuofan (VF7/Vf1), v.s. wōpian (VF7), v.fr. wēpa (VF7) ♦ tȳran (Vf).

b. (s’affliger, se lamenter) āgēomrian (Vf2) ♦ c(e)arian > a.m. care, got. karōn, v.h.a. charōn {Vf2} ♦ (ge)wēpan ← ♦ grētan/grǣtan > a.m. greet, got. grētan/greitan, v.n. gráta {VF7} ♦ grornian (Vf2) ♦ gyrman/gierman (Vf) ♦ sārettan, v.h.a. sērazzan {Vf1} ♦ sicet(t)an/siccet(t)an (Vf1).

c. (YEUX) tȳran (Vf).

2. vt. (se lamenter sur) begnornian (Vf2) ♦ bemǣnan (Vf1) > a.m. bemoan ♦ besārgian (Vf2) ♦ dǣdbētan (Vf1) ♦ (ge)wēpan ← ♦ gnornian (Vf2), v.s. gnornon ♦ grētan ← ♦ hēofan/hēowan (Vf ou VF7 ?) ♦ sīcan æfter (VF1) ♦ sorgian ymbe/on/for (Vf2) > a.m. sorrow ♦ swōrettan (Vf1) ♦ tēarum mǣnan (Vf1). qui pleure ses amis winegēomor.