assujettir

assujettir, vt.


(soumettre, asservir) āwendan/āwændan (Vf1) ♦ (ge)bī(e)gan/(ge)bȳg(e)an/(ge)bēgan, v.n. beygja, v.h.a. bougen, v.fr. beia {Vf1} ♦ (ge)ci(e)rran/ge)cerran/(ge)cyrran (Vf1), v.h.a. kerian > all.m. kehren ♦ geēaþmēd(i)an (Vf1) ♦ (ge)hī(e)nan/(ge)hǣnan/(ge)hēnan/(ge)hȳnan, got. haunjan, v.h.a. hōnjan > all.m. höhnen {Vf1} ♦ (ge)hī(e)rsumian/(ge)hȳrsumian/(ge)hē(a)rsumian, v.h.a. gihōrsamōn {Vf2} ♦ (ge)þē(o)wan/(ge)þēon/þȳ(w)an/þī(w)an/þȳ(ga)n (Vf1), got. gaþiwan (Vf3), v.h.a. dūhan (Vf1) ♦ (ge)wi(e)ldan/(ge)wyldan/(ge)wældan (Vf1) ♦ in anweald gereccan (Vf1) ♦ ofþryccan/ofþriccan/ofþreccan (Vf1) ♦ onbīgan/onbȳgan/onbēgan (Vf1) ♦ underbeþēodan underbīgan/underbēgan (Vf1) ♦ under(ge)þēodan/underþī(e)dan/underþȳdan (Vf1), v.h.a. untartiuten ♦ underplantian (Vf2).