astreint

astreint, adj.


gewriþenw(e)orþ/wurþ/wirþ/wyrþ > a.m. worth, got. wairþs, v.n. verðr, v.h.a. wert > all.m. wert. être astreint à āberan (VF4) ♦ āgan/ǣgan > a.m. own, got. aigan, v.n. eiga, v.h.a. eigan, v.s. ēgan, v.fr. āga {perf. pr.} ♦ habban > a.m. have, got. haban, v.n. hafa, v.h.a. habēn > all.m. haben, v.s. hebbian {Vf3}, v.fr. hebba/habba (Vf1) ♦ sculan/sceolan > a.m. shall, got. skulan, v.n. skulu, v.h.a. scolan/sculan > all.m. sollen, v.s. skal (1ère sg.), v.fr. skila/s(k)ela {perf. pr.} ♦ þurfan, got. þaurban, v.n. þurfa, v.h.a. durfan > all.m. dürfen, v.s. thurƀan, v.fr. thurva {perf. pr.}. ne pas être astreint à nāgan (perf. pr.).