prodigieux

prodigieux, adj.


1. cȳme egesful searolic/searulicsel(d)cūþ seldlic/sellic/syllic/sillic, got. sildaleiks, v.s. seldlīk ♦ seldsī(e)ne (ja/jō), v.n. sjaldsénn, v.h.a. seltsāne (ja/jō) ♦ syndrig/sundrig/sindrig > a.m. sundry, v.h.a. sunderig/suntaric ♦ tōwundorlic/tōwunderlic ungeeahtendlic ungefrǣge wræclicwrǣtlic wuldorlicwuldrig wundorful/wunderful > a.m. wonderful ♦ wundorlic, v.n. undarligr, v.h.a. wuntarlīh > all.m. wunderlich, v.s. wundarlīk. très prodigieux forwundorlic.


2.
acte prodigieux wundordǣd (f. i). œuvre prodigieuse dǣdweorc (nt. a) ♦ mægen/mægyn (nt. a) > a.m. main, v.n. megin (nt.), v.h.a. magan (nt. a), v.s. megin ♦ mægenweorc (nt. a) ♦ mǣrþ (f. īn) ♦ mǣrþu/mǣrþo/mārþu/mērþu, got. mēriþa, v.h.a. mārida {f. ō}, v.s. māriđa (f.) ♦ mǣrweorc (nt. a) ♦ miht/m(e)aht/m(i)eht/mæht > a.m. might, got. mahts, v.h.a. maht > all.m. Macht {f. i}, v.s. maht, v.fr. macht/mecht ♦ wuldorgeweorc (nt. a). signe prodigieux sōþtācen (nt. a) ♦ sōþwundor (nt. a) ♦ wundortācen, v.h.a. wuntarzeichen {nt. a}, v.s. wundartēkan. spectacle prodigieux wundorsēon (f. i), v.h.a. wuntarsiuni ♦ wundrung (f. ō). talent/don prodigieux wundorgi(e)fu (f. ō).