profondeur

profondeur, n.


1. (abîme, gouffre) fæþm/feþm/fædm (m. a) > a.m. fathom, v.n. faðmr, v.h.a. fadum > all.m. Faden. profondeurs de la mer dēop/dīop/dȳp (nt. a), dȳpe (f. ōn) > a.m. deep, got. diupei (f. īn), v.h.a. tiufī (f. īn) > all.m. Tiefe, v.s. diupi (f.) ♦ hēah wǣl/wēl (m. et nt.).


2.
profondeur de sentiment anda/onda/oneþa/onoþa/anoþa (m. an), v.n. andi (m.), v.h.a. anado/anto (m. an), v.s. ando (m.) ♦ andung (f. ō) ♦ ellen (m. et nt. a), got. aljan (nt. a), v.n. eljun (f.), v.h.a. ellen/ellian (nt. an), v.s. ell(i)en (f.) ♦ ellenwōd (f. ?) ♦ hātheortnes (f. jō) ♦ w(e)allung/wyllung (f. ō). avec une profondeur de pensée dēopþancenlīcedēopþancollīce. profondeur du sens dēopnes/dīopnes (f. jō) > a.m. deepness. manque de profondeur (ESPRIT) hlǣnnes (f. jō) > a.m. leanness ♦ medmicelnes (f. jō) ♦ mindōm (m. a).