propre

propre, adj.


1. (personnel)a. (ge)āgen/ǣgen > a.m. own, got. aigin, v.n. eiginn, v.h.a. eigan > all.m. eigen, v.s. ēgan, v.fr. ēin/āin/e(i)gen ♦ āgenlic swǣs, got. swēs, v.h.a. swās, v.s. swās, v.fr. swēs ♦ syndrig/sundrig/sindrig > a.m. sundry, v.h.a. sunderig/suntaric. en propre, loc. adv. āgendlīce.


b.
propre + nom se(o)lf/sylf > a.m. self, got. silba, v.n. sjálfr, v.h.a. selb > all.m. selbe, v.s. self, v.fr. self. propre personne hād (m. u et a), got. haidus (m. u), v.n. heiðr (m.), v.h.a. heit, v.s. hēd.


2.
(particulier, spécifique) āgen ← ♦ ān/ǣn/en > a.m. one, got. ains, v.n. einn, v.h.a. ein > all.m. eins, v.s. ēn, v.fr. ān/ēn. être propre à (être naturel à) belimpan/belympan (VF3) ♦ bēon/wesan gelōgod on clengan (Vf) ♦ cli(o)fian/cleofian/clyfian (Vf2) > a.m. cleave, v.h.a. klebēn (Vf3) > all.m. kleben, v.s. kliƀon ♦ onclifian/oncleofian/onclyfian, v.s. anakleƀōn {Vf2} ♦ oþclīfan (VF1) ♦ oþlengan (Vf) ♦ stician on (Vf2).


3.
(propice) propre à plaire (ge)līcwyrþe.


4.
(≠ sale) clǣne/clāne/clēne (i) > a.m. clean, v.h.a. chleini/kleini (ja/jō) > all.m. klein, v.s. klēni/cleini, v.fr. klēne/kleine.