puissance, n.
1. (force) afol/abal (nt.), v.n. afl (nt.), v.h.a. aval (nt.) ♦ cræft (m. a) > a.m. craft, v.n. kraptr (m.), v.h.a. kraft (f. i) > all.m. Kraft, v.s. kraft (m. et f.), v.fr. kreft ♦ duguþ/dugoþ/dugaþ/dugeþ (f. ō), v.h.a. tugad/tugund (f. i) > all.m. Tugend, v.fr. duged (f.) ♦ eafoþ/eofoþ (nt. a) ♦ ellencræft (m. a) ♦ gew(e)ald (m. et nt. a) ♦ mægenscipe/mægenscype (m. i) ♦ miht/m(e)aht/m(i)eht/mæht > a.m. might, got. mahts, v.h.a. maht > all.m. Macht {f. i}, v.s. maht, v.fr. macht/mecht ♦ rīc(c)eter(e) (nt.) ♦ strengþ(u) > a.m. strength, v.h.a. strengida {f. ō} ♦ strengu, v.h.a. strengī {f. īn}, v.s. strengī ♦ þracu (f. ō) ♦ þrym(m)/þremm/þrim (m. i) ♦ þrȳþ(u) (f.). puissance à la guerre beadumægen (nt. a) ♦ herehand (f. u) ♦ hildestrengo (f. īn) ♦ wīgcræft (m. a). puissance divine godcundmæht (nt. ?) ♦ godþrym (m. i) ♦ hēahmægen (nt. a) ♦ hēahmiht/hǣmæht (f. i) ♦ heofonmægen (nt. a) ♦ mægenþrymm (m. i) ♦ miht ←. puissance écrasante ofermægen (nt. a) ♦ oferþrymm (m. i). puissance sexuelle (DE L’HOMME) wǣpnedhād/wǣpenhād (m. a et u).
2. Puissances (sixième ordre des anges) anwealdu.