punition

punition, n.


(ge)wīte (nt. ja), v.n. víti, v.h.a. wīz(z)i (nt. ja), v.s. wīti, v.fr. wīte ♦ hearmscearu, v.h.a. harmscara {f. ō}, v.s. harmskara, v.fr. hermskere ♦ hete (m. i), got. hatis (nt. a), v.n. hatr, v.h.a. haz (m. i) > all.m. Hass, v.s. heti ♦ scrift/scryft (m.) > a.m. shrift, v.n. skript/skrift, v.h.a. scrift (f. i) > all.m. Schrift ♦ stēor/stȳr (f.), v.n. stýri (nt.), v.h.a. stiura, stior, v.fr. stiure ♦ þrē(ag)ung/þrǣging/þrēa(w)ung/þrǣwung/þrēang, v.h.a. drowunga {f. ō} ♦ þrēal (f.) ♦ wītelāc (nt. a) ♦ wīterǣden (f. jō) ♦ wræc > a.m. wrack (nt. a) ♦ wræcwīte (nt. ja) ♦ wyrgþu/wergþu/werhþ(u)/wi(e)rgþu/wærgþu, got. wargiþa {f. ō}.

punition par la verge de Moïse gierdwīte/gyrdwīte (nt. ja). punition pour vol þēofwracu (f. ō). punition sévère nīþwracu (f. ō). exemption de punition wītelēast (f.). qui mérite une punition scyldig/scildig/sceldig, v.h.a. sculdīg > all.m. schuldig, v.s. skuldig, v.fr. skeldech ♦ wītnigendlic.