quitter

quitter, v.


1. vt.a. (UN LIEU) fram/from swīcan (VF1) ♦ (ge)rȳman/(ge)rēman/rūman, v.h.a. rūmman > all.m. raümen {Vf1}, v.s. rūmian, v.fr. rēma. (cesser d’occuper un territoire) forlǣtan, v.h.a. farlāzzan > all.m. verlassen {VF7}.

b. (UNE RÉUNION, etc.) forlǣtan ←.

c. (mourir) quitter la terre grundwong ofgyfan (VF5). quitter la vie linnan ealdre(s) (VF3).

2. se quitter, vp. (prendre des chemins différents) ādǣlan (Vf1) ♦ forlǣtan ← ♦ (ge)dǣlan > a.m. deal, got. (ga)dailjan, v.n. deila, v.h.a. teilan > all.m. teilen {Vf1}, v.s. (gi)dēlian/deilan, v.fr. dēla (Vf1) ♦ on twā fēran (Vf1) ♦ swīcan (VF1) ♦ tōberan (VF4) ♦ tōcyrran (Vf1) ♦ tōfaran, v.h.a. zefaran, v.s. tefaran {VF6} ♦ tōfēran, v.h.a. zefuoren {Vf1} ♦ tōgān, v.h.a. zegān {-mi} ♦ tōgangan (VF7) ♦ tōgengan (Vf) ♦ tōhweorfan (VF3) ♦ tōswīfan (VF1) ♦ tōwītan (VF1).