regard

regard, n.


1. (fait de regarder) anlēc/anlǣc/onlēc (m.) ♦ behealdnes (f. jō) ♦ lēc gesiht (f. ō), v.h.a. gisiht (f. i) > all.m. Gesicht ♦ (ge)si(e)hþ/(ge)syhþ (f. ō). regard circulaire/autour de soi ymbscēawung (f. ō). jeter un regard circulaire ymblōcian (Vf2) ♦ ymbscēawian (Vf2) ♦ ymbsēon (VF5). au regard sévère andwliteful. regard fixe gorettung (f. ō). fixer du regard gorettan (Vf) ♦ gorian (Vf) ♦ (ge)starian (Vf2) > a.m. stare, v.n. stara, v.h.a. starēn (Vf3) > all.m. starren.


2.
(observation, surveillance) begīmen/begȳmen (f.) ♦ bescēawung (f. ō) ♦ cēping (f. ō) ♦ foregīmnes/foregēmnes (f. jō) ♦ hāwung (f. ō) ♦ ofergēmnes/ofergīmnes (f. jō) ♦ ymbsēon/ymbsēan/ymbsīn (f.) ♦ ymbwlātung/embwlātung (f. ō).