rejeter

rejeter, vt.


1. (refuser) ānīdan/ānȳdan (Vf1) ♦ āwe(o)rpan/āwearpan/āwurpan (VF3) ♦ ætsacan (VF6) ♦ forcweþan (VF5) ♦ forwi(e)rnan/forweornan/forwyrnan/forwærnan (Vf1), v.s. farwernian ♦ niccan onsacan/ansacan (VF6) ♦ onscunian/onscynian/onsceonian/anscunian/āscunian (Vf2) ♦ wiþcweþan (VF5) ♦ wiþsacan (VF6).


2.
(repousser) forhycgan/forhicgan, v.s. farhuggian {Vf3} ♦ forsencan (Vf) ♦ forweorpan, got. frawairpan {VF3}, v.s. farwerpan ♦ (ge)spurnan/(ge)spornan (VF3) > a.m. spurn, v.n. sporna (Vf2), v.n spyrna (Vf1), v.h.a. spurnan (VF3), v.s. spurnan ♦ tōspurnan (VF3) ♦ wiþweorpan (VF3). (UNE DEMANDE EN JUSTICE) āweg lǣtan (VF7). rejeter avec mépris āwerian/āwerg(e)an (Vf1) ♦ āwierg(e)an/āwirgan/āwyrgan/āwergan/āwærgan (Vf1) ♦ forsēon/forsīon (VF5).


3.
(répudier, réprouver) forcinnan (VF3) ♦ sc(e)orian (Vf2), v.h.a. scurgan.