remise

remise, n.


1. remise en état bōt (f. ō) > a.m. boot, got. bōta (f. ō), v.n. bót (f. th.rac.), v.h.a. buoz(z)a (f. ō) > all.m. Busse, v.s. bōta (f.), v.fr. bōte (f. ō) ♦ gebētung (f. ō).


2.
(action de donner) (ge)sel(e)nes (f. jō) ♦ gi(e)fu/gyfu/giofu/geofu/gæfe/geafu/gefe (f. ō), got. giba (f. ō), v.n. gjǫf (f. ō et i), v.h.a. geba (f. ō), v.s. geƀa (f. ō), v.fr. ieve (f. ō) ♦ gift (f.) > a.m. gift, got. -gifts (f. i), v.h.a. gift (f. i) > all.m. Gift, v.s. -gift, v.fr. jeft ♦ s(e)aldnes (f. jō). remise en d’autres mains handselen (f. jō). remise d’épée sweordgifu/swyrdgifu (f. ō). remise d’otages gīsldu/gīslþu (f. ō).


3.
(sursis, délai) elcung (f. ō) ♦ gǣling (f. ō) ♦ ielden (nt.) ♦ i(e)lding/ylding (f. ō) ♦ latu (f.) ♦ latung (f. ō) ♦ sūmnes (f. jō) ♦ swīge/swȳge (f. ōn), v.h.a. swīga ♦ swī(g)ung, v.h.a. swīgunga {f. ō} ♦ uferung (f. ō).


4.
(réduction) remise d’une peine gi(e)fu ← ♦ līhting/lēohting (f. ō).