renne

renne, n.


dēor/dīor (nt. a) > a.m. deer, got. dius (nt. a), v.n. dýr (nt.), v.h.a. tior (nt. a) > all.m. Tier, v.s. dior, v.fr. diār (nt.) ♦ hrān/hrǣn > a.m. rein, v.n. hreinn {m. a} ♦ wild(e)dēor/wild(ē)or (nt. az/iz), v.fr. wil(d)diār. renne servant d’appât stælhrān (m. a).