rompre

rompre, vt.


1. (briser) ābrecan (VF4) ♦ forbrecan, v.h.a. firbrechen/forbrechen > all.m. verbrechen {VF4} ♦ forgnīdan (VF1).

rompre le pain (ge)brecan hlāf (VF4). (EUCHARISTIE) hūsl tōbrecan (VF4).


2.
(déranger, troubler) ārǣran/ārēran (Vf1) ♦ (ge)drēfan/(ge)drǣfan, got. drōbjan, v.h.a. truoben > all.m. trüben {Vf1}, v.s. drōƀian/druovan.