ruiner

ruiner, vt.


1. (détruire) forlēosan, got. fraliusan, v.h.a. firliosan > all.m. verlieren {VF2}, v.s. farliosan ♦ forpǣran (Vf) ♦ forwyrcan/forwercan, got. frawaurkjan, v.h.a. firwirken {Vf1} ♦ (ge)losian (Vf2) > a.m. lose ♦ genǣtan, got. ganaitjan {Vf1} ♦ undergān (-mi).


2.
(faire échouer) wiþslēan (VF6).