autoriser

autoriser, vt.


ālǣtan/ālētan (VF7) ♦ ālī(e)fan/ālȳfan/ālēfan (Vf1) ♦ forgi(e)fan/forgyfan > a.m. forgive, v.h.a. fargeban > all.m. vergeben {VF5} ♦ forlǣtan, v.h.a. farlāzzan > all.m. verlassen {VF7} ♦ (ge)lī(e)fan/(ge)lȳfan/(ge)lē(o)fan/(ge)lǣfan, got. galaubjan, v.n. leyfa, v.h.a. gilouban > all.m. glauben {Vf1}, v.s. gilōƀian ♦ (ge)þafian/(ge)þafig(e)an (Vf2) ♦ onlǣtan/anlǣtan (VF7) ♦ willan/wyllan > a.m. will, got. wiljan, v.n. vilja, v.h.a. wellan > all.m. wollen {-mi}, v.s. willian/wellian, v.fr. willa/wella ♦ willian > a.m. will, v.h.a. willōn {Vf2}. autoriser à rentrer chez soi līefan hām (Vf1). ne pas autoriser wiþcweþan (VF5).