collier

collier, n.


1. (BIJOU) bē(a)g/bē(a)h/bǣg/bǣh (m. a), v.n. baugr, v.h.a. boug (m. a), v.s. bōg (m.) ♦ bōl halswurþing/halswurþung (f. ō) ♦ healsbēag, v.h.a. halsboug {m. a} ♦ healsbeorggold healsmyne/healsmene (m. i), v.s. halsmeni (nt. i) ♦ healswriþa (m. an) ♦ (h)ring/hrincg > a.m. ring, v.n. hringr, m.h.a. (h)ring > all.m. Ring {m. a} ♦ mene/myne (m.), v.n. men (nt. ja) ♦ sāl (m. a), v.n. seil, v.h.a. seil > all.m. Seil ♦ swēorbēag/swēorbēah (m. a) ♦ swēorracentē(a)h/swūrracentē(a)h (f.) ♦ swēortēag/swēortē(a)h (f.). collier en forme de soleil sigle (nt. ja).


2. (D’UN ANIMAL) collier de bois
sol. collier de chien hoppe (f. ōn). (DE PRISONNIER) geoc/g(i)oc/ioc/iuc > a.m. yoke, got. juk, v.n. ok, v.h.a. joh > all.m. Joch {nt. a}.